گل نرگس

جعبه شیرینی را جلو بردم وتعارف کردم .یکی برداشت و گفت: می توانم یکی دیگر راهم بردارم؟گفتم:البته این حرفها چیه!؟یک شیرینی دیگر هم برداشت.هرجاکهغذای خوشمزه یا شیرینی یا شکلاتی تعارفش می کردند بر می داشت اما نمی خورد می گفت:می برم تا با جانم وبچه ها با هم بخوریم.به ما توصیه می کرد خیلی موثر است که ادم شیرینی های زندگی اش رابا خانواده اش تقسیم کند. شاید برای همین همیشه درخانه نماز را به جماعت می خواند.           شهید سید مرتضی اوینی